من بازیگر نیستم!

آتنه فقیه نصیری درباره چگونگی حضورش در سریال شمعدونی گفت.
به گزارش آی‌فیلم به نقل از بانی فیلم؛ اگر چه یک روز با سریال «خانه سبز» مرحوم مسعود رسام و بیژن بیرنگ فضایی از جنس خاص طنز را تجربه کرده بود، امّا در تمام این سالها بازیگر نقش ماندگار «خاله سارا» را در آثار طنز ندیدیم. بازیگر سریال «جراحت» که مدتها بود کار نکرده بود به یکباره با یک ریسک بزرگ آمد تا با سریالی طنز بازگشت مجددش را بعد از یکی دو سال تجربه کند.
گپ و گفت پیش روی شما با «آتنه فقیه نصیری»، بازیگری است که برای اولین بار طنز تلویزیونی را با این ساختار تجربه کرده و البته به اعتقاد خیلی‌ها بازی‌اش آن طور که باید در آمده است:
تردیدی نداشتید از اولین حضور در یک طنز تلویزیونی؟
ـ چرا اتفاقاً تردید داشتم، چون من اصولاً بازیگر طنز نیستم. از سوی دیگر با آقای صحت هم تجربه کار قبلی نداشتم و فکر می‌کردم که در زمینه‌ای که آقای صحت کار می‌کنند من شاید موفق نباشم. یک مقدار با تردید کار را قبول کردم. چون احساس کردم متن بسیار خوب و قوی است و حاصل آن می‌تواند یک کار متفاوت در این گونه از سریال سازی باشد. متن خوب بود و خوشبختانه آقای صحت یک ورد بلد هستند که می‌خوانند و بازیگر آنطور که باید بازی می‌کند! (می‌خندد) یک جور ریسک بود.
قبول دارید طنز تلویزیونی بسیار خطرناک است، طوریکه اگر جواب ندهد می‌تواند کارنامه بازیگری مثل شما را تحت الشعاع قرار دهد؟
ـ بله همین طور است. الان هم نمی‌دانم جواب داده یا خیر، ولی متن آنقدر برای من جذاب بود و شخصیت‌ها آنقدر برای من گیرا بودند که این ریسک را قبول کردم. وقتی شخصیت‌ها را می‌خواندم، واقعاً شخصیت پردازی در آن می‌دیدم، اصلاً کاراکتر به امید خدا رها نشده بود. تمام شخصیت‌ها با حساب و کتاب طراحی شده بودند مخصوصاً شخصیت هوشنگ که آقای نادری خیلی خوب آن را به تصویر کشیدند و به نظر من ایشان کنار دیگر بازیگران خوب این سریال یک پدیده هستند، چرا که به بهترین شکل ممکن شخصیت را ایفا کردند.
پیش از حضور جلوی دوربین یک طنز تلویزیونی چطور به عنوان یک بازیگر خودتان را تجهیز کردید؟
ـ من اولاً بازیگر نیستم، یک تکنيسین هستم. چون خودم را اصلاً بازیگر نمی‌دانم. من از آن بازیگر خوب‌ها نیستم که اگر به فرض قرار باشد نقش یک کارمند بانک را بازی کند دو ماه برود در بانک بنشیند و روی لحن و حرکت و رفتار آن کاراکتر حقیقی کار کند. من اصولاً همین جوری می‌روم جلو یا بخت و یا اقبال، هفت هشت قسمت از سریال را خواندم، دوست داشتم و جلو رفتم و حس کردم می‌شود یک فضای متفاوت را تجربه کرد.

ه خ/ ا ز